Op 15 september wordt in
heel Midden Amerika en Mexico de onafhankelijkheid gevierd. Hier is het een
vrije dag, vol “vaderlandsliefde”. De dag ervoor moeten alle radio- en
televisiekanalen 20 minuten hun eigen uitzendingen stoppen om zich bij het
officiële kanaal aan te sluiten, want dan wordt het volkslied gezongen.
Iedereen moet meedoen met de president die dit evenement voorzit.
Op 15 september zelf gaat
het voetbalstadium om 6 uur ’s morgen open. Snel zijn alle plaatsen bezet, want
er komt wat. Om half acht immers starten er drie optochten: een van het leger,
een van schoolkinderen met hun muziekkapel (bestaanden uit trommels en enkele
trompetten) en een met studenten van de politieschool. Natuurlijk hebben andere
gemeenten of steden hun eigen optochten. Het hele land is blauw en wit gekleurd
en de salvadoraanse vlaggen wapperen overal of worden door de kijkers
meegedragen.
Alle optochten eindigen in
het voetbalstadium, waar nog eens een extra nummer voor de vroege vogels ten
beste gegeven wordt. Daarna toont het leger hoe goed het voorbereid is om elke
denkbeeldige vijand ten lijve te gaan. Het land is goed beschermd. Dat tonen
valschermspringers, soldaten die helemaal onder de verf zitten, machinegeweren,
luchtafweer en noem maar op.
De grote bedrijven, zoals
Siman, komen met tv reclame helemaal in het licht van het vaderland:”Iedere
salvadoraan moet zich met de nationale vlag identificeren” zegt hun boodschap.
(Siman investeert de laatste jaren alleen maar in het buitenland; hoe zo patriotisme?).
De president geeft nog een
aangepaste speech in aanwezigheid van alle belangrijke politici en van het
diplomatieke corps. Met de hand op de borst krijgen we nog een keer het volkslied
te horen.
De onfahankelijkheid die
gevierd wordt heeft te maken met het feit dat de rijke mestiezen (halfboed
tussen spaans en indiaans bloed) uit die tijd zich onafhankelijk opstelden
tegen de spaanse overheersers. Sinsdien wordt het volk onderdrukt door die
rijke mestiezen.
El Salvador is immers een
van de landen waar het verschil tussen rijk en arm enorm is. Dat is een bekend
gegeven.
Tegenwoordig hangt onze
afhankelijkheid niet alleen meer af van de rijken van het land. Nu zijn we
daglijks en steeds meer afhankelijk van de multinationals: telefonica, telecom,
digicel, walmart, sony, samsung, apple, microsoft, nokia, unilever, shell,
texaco, esso, mobistar, enz. enz. Vul de lange lijst zelf maar aan.
Dus niet alleen wij hier
in El Salvador zien dagelijks onze onafhankelijkheid verminderen, Erger nog, de
nieuwe uitbuiters doen ons betalen om van hen afhankelijk te zijn. Ze zorgen er
voor dat hun produkten maar enkele jaartjes meegaan, zodat we steeds opnieuw
hun produkten “mogen” kopen.
Daarbovenop is El Salvador
ook nog eens afhankelijk van de VS. Niet alleen op politiek niveau. Alle
beslissingen worden stilzwijgend door de VS ambassade “goedgekeurd”. We zijn
ook economisch totaal afhankelijk van de VS, want sinds 2001 hebben we geen
eigen munt meer. De Colon bestaat op papier en volgens de wet nog wel, maar die
is nergens meer te krijgen. De enige munt die hier werkt is de amerikaanse dollar.
Dus hangt onze economie voor honderd procent af van de amerikaanse.
Alles kan wel artificiël
blauw zijn op de onafhankelijkheidsdag, maar onafhankelijk zijn we dus helemaal
niet. Vanaf vandaag gaat de armoede gewoon verder. Er is niets veranderd met al
die optochten en vertoon.
Groetjes nog van
Rosa (Guadalupe) en Willibrord (Guillermo)
No hay comentarios:
Publicar un comentario