Verkiezingen 2014
In februari 2014 wordt een
nieuwe president gekozen. Dat is nog ver weg, maar hier in El Salvador is de
campagne al druk bezig. Dat mag niet, want volgens de kieswet mag de campagne voor
presidentsverkiezingen slechts drie maanden voor de kiesdatum beginnen. Niemand
houdt zich aan die regel en het Kiestribunaal doet er verder niets aan.
We hebben, op dit moment
drie mogelijke winnaars. Er zijn nog wel enkele kleine partijtjes die het leuk
vinden om mee te doen, maar die hebben geen schijn van kans, ook al beweren ze
bij hoog en bij laag dat ze zullen winnen.
We houden het hier dus bij
de drie kanshebbers.
Op de eerste plaats is er
de kandidaat van de officiële partij, het FMLN, Salvador Sanchez. Hij is van
beroep onderwijzer en was, tijdens de burgeroorlog, een van de 5 commandanten
van wat toen de guerilla was. Het FMLN heeft in 2009 de verkiezingen gewonnen
met Mauricio Funes als kandidaat. Funes was voor de meerderheid te slikken,
want hij was niet (rechtstreeks) bij de oorlogvoerders betrokken. Hij was
journalist en zijn programma’s werden daglijks met veel aandacht door een groot
deel van de bevolking bekeken.
Er is bij een groot deel
van de bevolking toch nog een afkeer tegen alls wat naar de ex-guerilla ruikt
en de oppositie weet daar handig gebruik van te maken. Maar het FMLN vindt dat
het moment gekomen is om nu toch opnieuw met een ex-commandant aan te komen. Ze
hebben dat voordien al twee keer geprobeerd en twee keer was het mis. Nu dus
een derde (goeie?) keer.
Sanchez Ceren heeft het
voordeel dat hij nu al vice president van het land is en dus de knepen van het
vak al een beetje kent. Hij is binnen zijn partij een geliefde man en blijkbaar
heel intelligent.
Het nadeel van Sanchez is
dat hij moeilijk over komt. Zijn uiterlijk is niet sympathiek en als hij
geïnterviewd wordt komt hij steeds moeilijk
uit zijn woorden. Veel haperingen, herhalingen om uiteindelijk te zeggen
wat hij wil zeggen. Dus voor mensen die hem niet goed kennen is hij absoluut
niet aantrekkelijk. Hij moet het hebben van zijn sterke achterban en doet er
alles aan om andere sectoren van de maatschaapij achter zich te krijgen. Zo was
er vorige week een persconferentie van ex-militairen (en dus vijanden tijdens
de oorlog) die verklaren 100% achter Sanchez te staan.
De laatste opinie
peilingen geven wel het FMLN als winnaar, maar niet voldoende om in een eerste
ronde te winnen. Sanchez zegt natuurlijk overal dat hij wel in de eerste ronde
meer dan 50% van de stemmen zal halen. Maar dat hoort bij de verkiezingscampagne.
De tweede kandiaat is Norman
Quijano, burgemeester van de hoofdstad en van de ARENA partij. Die partij is
uiterst rechts en speelt in op het nationalistische gevoel. Zo is er op de
televisie een spot te zien van een jonge man die vanaf de vulkaan de mensen van
El Salvador oproept om wakker te worden en “El Salvador te heroveren”. De spot
eindigt met een groepje mensen die drie keer roepen, met de rechter vuist
omhoog: “Por la Patria” (Voor het vaderland). Met andere woorden, de ARENA
partij vindt van zichzelf dat El Salvador van hen is. We moeten het land dus
heroveren.
Maar, vorige week las ik
een artikel waarin gezegd werd dat die grote nationalisten in de laatste jaren
meer dan 8 miljard dollars naar fiscale paradijzen hebben doorgesluisd. Van
nationalisme gesproken.
Maar goed, Norman Quijano
haalt wel sympathie bij vele armen omdat hij precies weet wat hij als
burgemeester moet doen: straatverlichting, parkjes aanleggen (en tegelijk veel
mooie bomen kappen, maar dat is voor de mensen hier geen probleem), weggetjes
aanleggen, mensen omkopen met een voedsel pakket en ga maar door.
Quijano heeft wel een
groot nadeel: binnen zijn partij is hij door een grote groep leden niet goed
gezien. Dat komt omdat hij zijn kandidatuur tegen wil en dank heeft opgelegd en
andere meer bekwame mensen opzij heeft gezet. De partij kampt met innerlijke
verdeeldheid. Dat is duidelijk geworden tijdens de laatste jaren door het feit
dat 5 volksvertegenwoordigers van ARENA de partij verlaten hebben (of er uit
gezet werden).
Quijano staat in de
peilingen op de tweede plaats met enkele punten achter de FMLN kandidaat.
Voor het eerst in de
geschiedenis is er een derde partij die kansen maakt. Ook voor het eerst in de
geschiedenis heeft een ex president zich opnieuw als kandidaat aangemeld: Tony
Saca was president van 2004 tot 2009 voor de ARENA partij. Na de verkiezings
nederlaag in 2009 werd hij uit de ARENA partij gezet. Zijn presidents periode was een echte ramp, maar dat vergeten
de mensen gemakkelijk. Hij is niet alleen intelligent, maar ook gewiekst. Hij
heeft een alliantie gevormd met kleinere partijen die alleen nooit meer aan de
bak konden komen. De alliantie die heet UNIDAD bestaat uit de Christen Demokraten,
de partij van de militaire dictators (PCN) en de groep van de 5 dissidenten van
ARENA. Inclusief Saca zijn ze dus allen uiterst rechts.
Tony Saca kan natuurlijk
als geen ander beweren dat hij de enige is die weet hoe het moet (ook al deed
hij het toen heel slecht, maar ook dat vergeten de mensen snel). Hij belooft
van alles en de mensen geloven het nog ook.
Hoe dan ook, geen van de
drie haalt het, in mijn opinie tijdens de eerste ronde. Hoe de kansen er uit
zien voor een tweede ronde vertellen we jullie later.
Tijdens juli en augustus
zitten we weer is Europa. Daar zijn we telefonisch te bereiken op dit belgisch nummer:
+ 32 (0)497 742421
Onze volgende blog komt
dus in september.
Groetjes van
Rosa (Guadalupe) en
Willibrord (Guillermo)
No hay comentarios:
Publicar un comentario