Wie meer heeft moet meer betalen

Wie meer heeft moet meer betalen.

Enkele weken geleden heeft Oxfam een studie bekend gemaakt over de fiscale situatie van El Salvador. Oxfam stelt vast dat in El Salvador, de rijken minder belastingen betalen dan de gewone werknemers. “Belastingen voor een inclusieve groei” (Tributación para un crecimiento inclusivo), zo heet de studie, stelt vast dat de werknemers in El Salvador meer dan 20% van hun inkomsten aan de belastingen afstaan, terwijl de rijken slechts 5.4% van hun winsten aan de belastingen afstaan.

Anderzijds leren we uit de studie dat meer dan de helft van de inkomsten van de fiscus uit de BTW komen. Ook hier ligt de zware last op de schouders van de gewone arbeider. Een gedifferenciëerde BTW bestaat hier niet. Alles (van voedsel en medicijnen tot en met de meest luxe artikelen) wordt met 13% BTW belast.

Sinds enkele weken gaat het gerucht de ronde dat op 7 oktober het land in een default positie terecht zal komen. De interne en internationale verplichtingen zullen niet meer nageleefd kunnen worden. Sinds meer dan een jaar worden door het congres goedgekeurde leningen stelselmatig door het Grondwettelijk hof als ongrondwettelijk verklaard. Eergisteren keurde het congres nog een uitbreiding van een in 2007 goedgekeurde wet goed, maar er liggen al twee aanvragen bij het grondwettelijk hof om die nieuwe wet ongeldig te laten verklaren.

Ondertussen ligt de regering al maanden achterop met de betaling aan de kleine man/vrouw. Degenen die de school uniformen naaien, de boeren die zaaigoed aan de regering verkopen, de kleine gemeenten die geld nodig hebben om hun werknemers te betalen, enz... ze blijven met geduld wachten tot de regering misschien geld zal hebben. De grote bedrijven krijgen wel hun geld, maar de afbetaling van de rente op de internationale leningen loopt een serieus gevaar . 

Al meer dan een jaar vraagt de regering om een fiscale hervorming door het congres te laten goedkeuren, maar alles wat een eventuele oplossing voor de financiële situatie van het land zou kunnen betekenen wordt stelselmatig door de ARENA partij verworpen. Alles wat met nieuwe leningen te maken heeft, moet door twee derden van de stemmen van het Congres geodgekeurd worden en daar zijn de stemmen van ARENA voor nodig. Het is duidelijk dat ARENA, samen met de privé ondernemers, er op uit zijn om de regering te doen vallen. 

Fiscale hervorming zou betekenen dat het geld in offshore landen terug zou moeten komen. Ook dat belasting ontduiking of ontwijking stevig aangepakt zou moeten worden. Volgens de UCA (Midden Amerikaanse Universiteit) is er een jaarlijkse belastings ontduiking van 1.5 miljard dollars. Cesar Villalona, een bekende economist, spreekt van meer de 2 miljard per jaar. Doe daar nog meer dan 800 miljoen belasting ontwijking bovenop, dan komen we jaarlijks dicht bij de 3 miljard belastingen die niet geïnd kunnen worden. De belasting ontwijking is mogelijk omdat tijdens de 20 jaar ARENA regeringen de wetten zodanig aangepast werden dat de rijken allerlei fiscale voordelen kregen.

En dan hebben we het nog niet over de miljoenen dollars die door vorige presidenten acterover geslagen werden, zonder dat iemand zich daar vragen bij ging stellen. De miljoenen die ex president Flores van Taiwan kreeg en nooit formeel aan de fiscus werden gemeld zijn daar een voorbeeld van.

En ja, DE oplossing die het Internationaal Monetair Fonds voorstelt: verhoog de BTW met 2%. Met andere woorden: laat de gewone burger maar betalen wat de rijken niet willen betalen. 

Nog drie dagen en dan weten we of het land inderdaad formeel in een default positie zit.

Proces El Mozote opnieuw geopend.

Een rechter van San Francisco Gotera (provincie hoofdstad van Morazán) heeft deze week laten weten dat het proces tegen de daders van de massamoord van december 1981 in en rondom El Mozote, opnieuw geopend wordt. Dat kan, omdat de amnestiewet van 1993 door het Grondwettelijk hof, als ongrondwettelijk verklaard werd.

In december 1981 werden rondom El Mozote in minder dan 3 dagen meer dan 1000 mensen vermoord, waaronder heel veel kinderen, vrouwen en ouderen. Iedereen weet ondertussen dat het Bataljon Atlacatl en de aanvoerder ervan Kolonel Monterrosa de verantwoordelijken voor die massamoord zijn. De kolonel werd bijna twee jaar later door een list van de guerilla om het leven gebracht.

Is het de bedoeling van de rechter om (na 35 jaar) het gerecht te doen zegevieren? Wil hij de families van de slachtoffers eindelijk vergoeden en gelijk geven? Wil hij sommige overlevenden van de moordenaars uiteindelijk laten boeten voor wat ze 35 jaar geleden deden? Geen idee.

Maar wel is het goed om aan de familieleden te vragen wat zij ervan denken. Ik vroeg het aan Roger Ponseele die dagelijks dicht bij de familieleden leeft, woont  en werkt. Hij zegt dat het voor de familieleden allemaal niet meer zo nodig is. Zij weten al lang wie het gedaan heeft, hun leven gaat ondertussen al 35 jaar verder en al 35 jaar worden ze voortdurend aan de feiten herdacht. Roger zegt dat de mensen eindelijk eens wat rust willen. Gerechtigheid is belangrijk, maar ook de rust en de toekomst van al die familieleden is belangrijk. Nu weer jaren lang allerlei processen moeten doorstaan... daar zijn de mensen te vermoeid voor. Ze willen eigenlijk niets liever dan eindelijk eens met rust gelaten te worden.

Een moeilijk dilemma. Maar begrijpelijk van beide kanten: gerechtigheid moet geschieden, rust voor de familes is belangrijk.

Tot  een volgende keer,

Groetjes,

Rosa (Guadalupe) en Willibrord (Guillermo)