Deze week beleefden we twee belangrijke gebeurtenissen. De eerste was een top van regeringsleiders van Latijnsamerika en de Cariben in Cancún, Mexico. De tweede grote gebeurtenis , althans voor El Salvador, was het bezoek van president Lula van Brazilië, het grootste land van Latijnsamerika, aan El Salvador ook wel eens klein duimpje van Latijnsamerika genoemd.
1. Latijnsamerikaanse top.
Tijdens de top is er een heel interessante beslissing genomen: alle landen van Latijns Amerika en van de Cariben hebben unaniem beslist om een nieuwe organisatie op te richten, waarin al die landen vertegenwoordigd zullen zijn.
De vraag is: waarom doen ze dat, als er al een Organisatie van Amerikaanse Staten bestaat (OAS), waarin ook de VS en Canada zitten?
Het antwoord ligt voor de hand: de latijnsamerikaanse landen willen af van de VS overheersing. Ze willen beslissingen nemen zonder dat de “groten uit het noorden” hun stempel kunnen doordrukken.
Uiteraard is zo’n beslissing niet van harte welkom bij de VS. En dus begint het diplomatiek offensief. Waar Latijnsamerika totaal verwaarloosd werd is het plotseling een belangrijk gebied. Minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton plant meteen een bezoek aan verschillende landen: Brazilië, Chili, Uruguay, Costa Rica en Guatemala. Verschillende presidenten van landen waar ze niet naar toe gaat werden verzocht even bij de buren langs te gaan als Clinton er is. Onze president Funes gaat dus naar Guatemala om er Clinton te ontmoeten.
Maar onze president Funes is ook uitgenodigd om volgende week bij Obama op bezoek te gaan. Een dergelijk offensief is nog nooit gezien. De schrik dat het zuidelijke deel van Amerika zich gaat afsplitsen zit er dus duidelijk in bij de noordamerikanen. En dat moet voorkomen worden.
Natuurlijk zeggen de regeringsleiders dat het nieuwe initiatief helemaal niet tegen de noordamerikanen gericht is. Het gaat er om de banden tussen de zuidelijke landen (van Mexico tot Patagonië plus alle eilanden van het Caribische gebied) te versterken. Vooral economische banden dus om de afhankelijkheid van de VS voor wat betreft export te verminderen.
Dat zal wel waar zijn, maar als men weet dat het initiatief voor de vorming van de nieuwe organisatie van Hugo Chavez komt, dan spelen politieke redenen ook een duidelijke rol.
Of dit nieuwe iniatief ook toekomst heeft is maar de vraag: intern is er een enorme kloof tussen de verschillende linkse en de rechtse regeringen. Top voorbeeld van die grote verschillen kwam tot uiting tijdens de top, toen Alvaro Uribe (president van Colombia) tegen Huga Chavez zei: “Wees een man” (sea varón). Die uitdrukking betekent zo veel als: Jij hebt een grote mond als je ver weg bent, maar je durft niet direct met iemand in discussie. Waarop Chavez tegen Uribe uitviel met de woorden: “Loop naar de duivel” (váyase al carajo), wat betekent: met jou valt er niet te praten. De ruzie liep zo hoog op dat de president van de Dominikaanse Republiek als verzoener moest tussenkomen.
Hoe dan ook, het zal heel interesant zijn de gebeurtenissen op de voet te volgen.
2. Bezoek President Lula aan El Salvador
Het bezoek van Lula aan Funes is belangrijk vanuit twee hoeken:
- Het is een bevestiging van de politieke lijn die Mauricio Funes wil volgen
- Het betekent verschillende contracten tussen de twee landen.
Op de eerste plaats betekent het bezoek dus een bevestiging van de politieke lijn van Funes, meer dan de economische lijn. Funes heeft al herhaaldelijk gezegd dat, zo lang hij president van El Salvador is, het land zich niet zal aansluiten bij de ALBA groep (van Hugo Chávez). De lijn van Funes is bepaald. Ik denk persoonlijk dat Funes niets anders kan. De dag dat Funes zijn (halve) sympathie voor Chavez zou durven uit te spreken krijgt hij de hele vrije ondernemers organisatie tegen zich, gesteund door de rechtse politieke partijen. En dan kan hij het vergeten om onder het motto van nationale eenheid het land erboven op te helpen. Voor de rechtse partijen en voor de pivé ondernemingen zijn politieke zaken erg belangrijk. Ze willen Mauricio Funes wel steunen, maar dan moet hij niet té links worden. En, voor hen is Lula wel acceptabel. Gematigd links mag wel, als de economie er maar niet onder lijdt. En, gezien onze economie toch voor meer dan 80% op de VS is gericht, kun je dus geen vriendje zijn van een aartsvijand van de VS, wat Hugo Chavez is (of wat iedereen zegt dat hij is).
Daarnaast kwam Lula verschillende contracten tekenen:
- Een contract om 33% van de stadsbussen te vernieuwen, samen met een krediet voor 500 miljoen dollars
- Een contract om mensen op te leiden voor het aanleggen van alles wat met een bloedbank te maken heeft.
- Een contract voor landbouw: technologie, plus kredieten, landbouwverzekering. Binnen dit contract zit een component productie van Etanol.
- Een contract voor Sociale Ontwikkeling: voedsel verzekering, sociale programma’s. Hier geen kredieten, maar technische ondersteuning
- Tenslotte zal Lula alle tehinische kennis overdragen om de veiligheid van de president en zijn familie en die van de Vice president te garanderen.
Er is kritiek van verschillende kanten, met name op het feit dat er steeds meer leningen worden afesloten. Het land zit nu al op 51% van het BNP aan buitenlandse schulden. Het liedje “Wie zal dat betalen?” wordt hier steeds meer bewaarheid.
Tenslotte nog even melden dat President Lula een bezoek bracht aan het graf van Bisschop Romero.
“Toen ik hoorde dat hij gestroven was, heeft dat een grote invloed gehad om allen die voor democratische vrijheden vochten” zei Lula. “als men ons vermoordt, vermoordt men ons lichaam, maar onze ideeën doorkruisen de continenten, en zetten zich vast in de gedachten van de mensen. Zonder twijfel kan ik zeggen dat wie bisschop Romero vermoord heeft in zijn verder leven iet de rust gekend heeft die bisschop Romero na zijn dood wel kende”
“De ideeën van Oscar Romero leven overal ter wereld verder. Als er iemand is die streed voor de vrijheid, iemand met een voorkeur voor de armen, dan is hij het. Hij zal eeuwig herdacht worden hiervoor. Zijn moordenaars zal niemand herinneren, zelfs niet in hun eigen huis. En dat geeft ons moed. Dank aan het volk van El Salvador dat gelooft in bisschop Romero”.
Tot een volgende keer maar weer
Groetjes van
Rosa (Guadalupe) en Willibrord (Guillermo)
No hay comentarios:
Publicar un comentario