Bisschop Romero: Martelaar
Vorige week tekende Paus Franciscus
een document waarin staat dat bisschop Oscar Arnulfo Romero door het Vatikaan
erkend wordt als een martelaar, vermoord door mensen die “het geloof haten”.
Die verklaring maakt de zalig verklaring van de bisschop iets gemakkelijker.
Hier in El Salvador hoopt het instituut van de katholieke kerk dat die
zaligverklaring nog dit jaar formeel zal gebeuren, ook nog eens in het land
zelf. Ze hopen de paus te kunnen overtuigen dat hij daarvoor speciaal naar ons
landje komt.
Onze vorige president, Mauricio Funes,
vereerde in woord en daad bisschop Romero. Een nieuwe ringweg rond de hoofdstad
kreeg de naam van Bulevar Oscar Romero; de internationale luchthaven van El
Salvador heet voortaan Oscar Arnulfo Romero en alle reizigers zien in de gang
van het vliegveld foto’s en teksten van en over Romero; in de grote
receptiezaal in het presidentiëel paleis hangt nu een prachtig schilderij van
de bisschop zodat alle officiële en niet officële bezoekers voortdurend de
bisschop moeten zien.
Nu Mauricio Funes, journalist van
beroep, geen president meer is, geeft hij wekelijks een programma op de radio: “Zonder
censuur”. Naar aanleiding van de verklaring in Rome, was zijn laatste programma
dus ook gewijd aan de bisschop.
Volgens Funes hebben “radikale groepen
van de salvadoraanse oligarchie een samenzwering in de media georkestreerd” die
de weg baande voor de moord op de bisschop op 24 maart 1980. Hetzelfde gebeurde
negen jaar later net voor de moord op de Jezuïeten in november 1989. “De preken
van de bisschop belemmerden de kortzichtige belangen van de heersende klasse
van het land die ook nog eens de controle over de regering had”, zegt Funes.
“Beide moorden maken duidelijk hoe de
rechtse oligarchie opereerde gedurende 35 jaar en het nog steeds blijft doen om
zich te ontdoen van critici en oppositie”, beweert hij.
De regering Funes was de eerste om
openlijk vergiffenis te vragen voor de moord op de bisschop. Hij vroeg om
vergiffenis aan de familie, aan de katholieke gemeenschap en tenslotte aan het
volk van El Salvador. “Sinds de bisschop vermoord werd is er een rechtse groep
geweest die het imago van de bisschop in opspraak heeft gebracht. Ze vinden dat
zijn preken politiek gericht zijn en probeerden zelfs –tot op vandaag- de moord
te rechtvaardigen”, zegt Funes. Sommige insiders vertellen dat een groep mensen
de moord op de bisschop met whisky gevierd heeft. Diezelfde groep probeerde
daarna, via betaalde pagina’s in de kranten, de mensen te overtuigen dat Romero
vermoord werd omdat hij klassenhaat predikte binnen de katholieke kerk. In de
uiterst rechtse krant, El Diario de Hoy, verschenen mededelingen van groepen
zoals “Pro-paz y trabajo” (Voor de vrede en werk), Frente Anticomunista
Nacional (Nationaal Anticommunistisch front), bekend als de voorloper van de
later opgerichte en uiterst rechtse ARENA partij, die artikels publiceerden om
de moord op de bisschop goed te praten. Ook de krant zelf beweerde dat.
Ook Roberto d’Aubuisson lanceerde voor
de moord voortdurend bedreigingen tegen de bisschop “omdat hij de repressie en
de ongelijke kansen aanklaagde”. Diezelfde d’Aubuisson werd later door de internationale
waarheidscommissie aangeduid als de intellectuele moordenaar van de bisschop.
Later, toen de opvolger van Romero het
zaligmakingsproces van Romero in het Vatikaan begon, werd de post in het
Vatikaan overstelpt met brieven vanuit El Salvador waarin de bisschop werd
aangeklaagd als opstoker van onenigheid en voorstander van het communisme. De
pak brieven hebben uiteraard mede het proces in het Vatikaan vertraagd.
Wat in Parijs gebeurd is met Charlie
Hebdo is totaal af te keuren. Moorden plegen omdat iemand een andere godsdienst
belijdt heeft geen enkele zin en is uiting van totale onverdraagzaamheid.
Wat hier gebeurd is met Romero, de
Jezuïeten, de moord op vele priesters en mensen van de christelijke
basisgemeenschappen is nog veel minder te begrijpen. Het zijn immers mensen van
“dezelfde katholieke kerk” die hun bisschop en velen meer vermoord hebben “omwille
van hun geloof”. Tijdens de te verwerpen inquisitie vermoordden de leiders van
de kerk hun “ketterse” leden. Hier vermoordden de “ketterse leden” hun
katholieke leiders en medemensen.
Merkwaardig is het wel dat, nu het
Vatikaan de bisschop als martelaar verklaard heeft, plotseling iedereen alleen
maar goeds over de bisschop weet. Links, rechts, katholieken, protestanten,
sekten en moslims hebben allen hun positive mening over Romero. Alleen Roberto d’Aubuisson,
zoon van en kandidaat burgemeester van Santa Tecla, spreekt met geen woord,
noch over de bisschop, noch over de moord. Hij weet alleen dat “papi geen
moordenaar is”. Ik vraag me af of hij dat zelf gelooft. De zus van d’Aubuisson
weet beter en heeft zich helemaal van de familie afgewend.
Maar goed. Alles bij elkaar is dat
voor de grote meerderheid van het volk allemaal overbodig. Voor de eenvoudige
gelovigen die niets hebben om te verdedigen of te verliezen, is Romero al sinds
zijn dood “San Romero de América”.
Groetjes en tot een volgende keer,
Rosa
(Guadalupe) en Willibrord (Guillermo)
No hay comentarios:
Publicar un comentario