Gasleiding oorzaak oorlog in Syrië?

Alles voor een gasleiding: Een lid van de Kennedy clan onthult de ware oorzaak van de oorlog in Syrië. 

Dit keer geen nieuws uit El Salvador. Ik vond dit artikel uit RT in het Spaans zo belangrijk dat ik het meteen wilde vertalen. De hele vluchtelingen crisis uit Syrië hebben wij, samen met de VS zelf gecreëerd. De bron van deze informatie  is een vooraanstaande noordamerikaan, dus geen propaganda van links. Pure realiteit.

Met dit artikel geef ik geen oordeel over Bashar al Assad omdat ik daar geen (onafhankelijke) informatie over heb.

Hierbij dan de vertaling van het artikel:

De oorlog tegen Bashar al Assad zou niet begonnen zijn door burger protest in de Arabische Lente van 2011. Het was een gevolg van een projekt voor een olie leiding van Qatar.  

De beslissing van de Verenigde Staten om een campagne op te zetten om de president van Syrië, Basar al Assad, af te zetten was grotendeels gebaseerd op het feit dat deze leider weigerde toestemming te geven om een gasleiding van Qatar naar Europa door zijn land te laten aanleggen. Dit bevestigt de advokaat Robert Kennedy junior, neef van de noordamerikaanse expresident John F. Kennedy in een artikel voor het tijdschrift “Politico”. 

"Onze oorlog tegen Bashar al Assad is niet begonnen door de vreedzame civiele protesten van de Arabische Lente van 2011", maar in 2000, "wanneer Qatar aanbood een gasleiding te bouwen met een waarde van 10 miljard dollars die Saudi Arabië, Jordanië, Syrië en Turkije zou doorkruisen", merkt Kennedy op.

Die infrastructuur zou gegarandeerd hebben dat de sunitische koninkrijken uit de Perzische Golf een beslissend voordeel zouden hebben in de wereldmarkten voor gas en zou ook Qatar, de meest nabije bondgenoot van de VS in de regio, versterkt hebben, zoals de auteur bevestigt. Hij benadrukt ook dat daar twee belangrijke noordamerikaanse  militaire basissen zijn, samen met de zetel van het Centrale Commando van de Verenigde Staten in het Midden Oosten.  

  

De schrijver wijst er op dat, om de belangen van Rusland te verdedigen, de syrische president weigerde om het akkoord te ondertekenen en hij koos voor een andere gasleiding die, mocht die ooit zijn uitgevoerd, vanuit Iran naar Libanon zou gelopen hebben. Dan zouden de Iranezen de grootste gas  leveranciers van Europa geworden zijn, wat helemaal tegen de belangen van de arabieren, in meerderheid sunieten, inging. 

Meteen na het negeren van het origínele projekt begonnen de intelligentie organisaties van de VS, Qatar, Saudi Arabië en Israël de oppositie in Syrië te financieren en een oproer voor te bereiden om het regime van Assad omver te werpen, volgens verschillende geheime informatie bronnen waar Kennedy toegang toe had. Hij zegt dat de CIA 6 miljoen dollars overmaakte aan de britse tv zender Barada om rapportages te maken die de omverwerping van de syrische bewindsman moesten rechtvaardigen. 

Toch onderstreept Robert Kennedy júnior dat de beslissingen van Washington genomen zijn, ondanks het feit dat de Regering van Syrië veel gematigder was dan de sunitische monarchieën, dank zij het feit dat het een seculiere staat was met een pluralistische elite. Assad pleitte ook voor een liberalisering en, onder andere, verleende aan de CIA alle informatie die hij bezat na de aanvallen in New York van 11 september.

De auteur herinnert er ons aan dat de noordamerikaanse intelligentie de yihadisten heeft gebruikt om hun belangen gerelateerd aan brandstoffen van de VS te beschermen en regeringen in het Midden Oosten sinds midden de twintigste eeuw ten val heeft gebracht, omdat ze van mening waren dat radikale religieuze krachten een betrouwbaar tegengewicht vormden ten voordele van de Sovjet Unie invloed in de regio. 

Reeds in 1957, probeerde de VS, zonder succes, een revolutie in Syrië uit te lokken en de seculiere demokratisch gekozen regering omver te werpen. Maar, daar bleef het niet bij. De opkomst van de “criminele olie groep” Islamitische Staat, is het resultaat van een lange geschiedenis van Noordamerikaanse interventies in de regio, besluit Kennedy. 

Tot zo ver weer voor vandaag. Volgende keer weer nieuws uit El Salvador, maar dat moest me van het hart.

Groetjes van

Rosa (Guadalupe) en Willibrord (Guillermo)