Wat is er in Honduras aan de hand?

Honduras: 10 jaar inmenging door de V.S., militarisering, honger en terreur.

 Met vuur en kogels worden vreedzame betogingen uit elkaar geslagen

Het was 28 juni 2009. Drie F5 vliegtuigen vlogen dreigend boven de hoofdstad Tegucigalpa. De radio zender Telesur riep de mensen op om naar het presidentiële paleis te gaan, want er stond iets te gebeuren. Meteen werd Telesur geblokkeerd samen met de meeste radio’s. In het hele land werd de elektriciteit afgesloten. Een uur na de oproep stonden er al 100,000 mensen bij het presidentiële paleis, maar dat was al heel vroeg door tanks en helikopters afgesloten, zodat de mensen er niet dichter bij konden komen.

De president Manuel Zelaya werd in pyjama van zijn bed gelicht en naar de militaire basis van de luchthaven gebracht. Vandaar werd hij in een korte vlucht overgevlogen naar de grootste militaire basis van de VS in Midden Amerika, bekend in Honduras als Palmerola. De Hondurese militairen overlegden daar met de mensen van het Comando Sur van de VS. Daarna steeg het vliegtuig opnieuw op en president Manuel Zelaya werd in pyjama afgeleverd aan de pro-gringo president van Costa Rica, Oscar Arias. De staatsgreep was gelukt.

Pas 6 maanden later was het duidelijk dat de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Hillary Clinton, mede verantwoordelijk was voor die staatsgreep. Het was President Daniel Ortega van Nicaragua die de vluchtgegevens van die fatale dag opeiste en kon bewijzen dat de VS wel degelijk actief waren geweest bij die staatsgreep.

10 jaar strijd: Het volk is onoverwinnelijk

Hillary dacht dat ze de bananenrepubliek Honduras in het gareel kon krijgen via een staatsgreep tegen de “andersdenkende” president. Nu, tien jaar later is het duidelijk dat ze daar niet in geslaagd is. Integendeel. Vandaag de dag is Honduras een kokend vat vol vuur, waar onderwijzers, artsen, vakbonden, arme huisvrouwen, universiteit studenten samen dagelijks de straat opkomen om het ontslag te eisen van de huidige burger-militaire dictator Juan Orlando Hernández (in de volksmond JOH).

En opnieuw is er onrust, want precies tien jaar na de staatsgreep zijn er weer 300 VS mariniers geland op Palmerola. Nu de linkse politieke partij LIBRE overal aanhang vindt in Honduras, is de inmenging van de VS weer groter aan het worden. Maar het volk van Honduras is niet bang meer. Ze weten dat de VS over de hele wereld aan gezichtsverlies lijdt. Mislukkingen in het Midden Oosten, in Azië en gezichtsverlies in Europa hebben de VS verzwakt. Dat besef doet het geloof in een overwinning van het volk in Honduras groeien. Die overwinning is wel wreed: tientallen mensen werden al vermoord of zijn verdwenen. Anderen, vooral volksleiders worden bedreigd. Maar de strijd gaat verder.

Niet alleen de VS bemoeien zich met Honduras. Sinds kort weet men dat Israël een militaire basis aan het bouwen is in Honduras, waar 1,100 militairen kunnen huizen.

Ook Colombië maakt deel uit van de strijd tegen het volk, dankzij een overeenkomst met de vorige uiterst rechtse Colombiaanse president Uribe. Voortdurend worden Hondurese militairen en politie in Bogotá of in Honduras door Colombianen opgeleid. Zogezegd tegen drugstrafiek naar de VS, maar sinds de Colombianen met hun “opleiding” begonnen zijn is de doorvoer van drugs naar de VS alleen maar groter geworden.

Niemand weet op dit moment wat er staat te gebeuren. Wat de oligarchie en de machthebbers zeker willen is dat er niet meer gesproken wordt over de staatsgreep van juni 2009. Men doet er alles aan om de naam van Manuel Zelaya te doen vergeten, want hij zou de volgende verkiezingen wel weer eens kunnen winnen. En dat moet ten alle prijze vermeden worden.

Nu de broer van JOH in de VS voor drugshandel veroordeeld werd, is het geloof van de VS in de huidige dictator van Honduras fel verminderd. Een theorie zou kunnen zijn dat ze hem opofferen, maar dan wel meteen iemand anders aanstellen die dezelfde lijn van corruptie, verarming van de bevolking en terreur verderzet. Het twee partijenstelsel (met de Nationale Partij en de Liberale Partij) die al decennia lang het land afgewisseld overheerst, moet vooral in stand worden gehouden.

Wat absoluut vermeden moet worden is dat er nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven, want de partij van Zelaya zou die wel weer kunnen winnen. De Noord Amerikaanse Luitenant Kolonel, Heide Fulton, die binnenkort vertrekt maar doorslaggevend is in de beslissingen van de VS over Honduras zei onlangs: “Inderdaad, Hernández is een groot probleem en zijn administratie is noodlottig…”

Een alternatief zou kunnen zijn dat JOH zelf opstapt, maar dan met de zekerheid dat hij nergens voor zal aangeklaagd worden en straffeloos zijn leventje verder kan zetten.

Waar men tenslotte voor vreest is dat, onder leiding van de VS, een massa organisatie wordt opgericht, die het ontslag van JOH eist, maar die tegelijkertijd 100% anti Zelaya is. Dat zou een alternatief van lange duur worden en gezien de toestand van vandaag zou dit minder gunstig kunnen uitvallen.

Het interessante van dit moment in Honduras is dat de volksopstand algemeen is, zonder duidelijke leiders, maar iedereen gericht op een doel: Hernández er af krijgen en nieuwe verkiezingen uitschrijven waar de partij LIBRE vrij kan aan deelnemen.

Het worden spannende tijden voor Honduras.

Tenslotte moet dit nog gezegd worden: Wat opvalt is dat de Belgische of Vlaamse media met geen woord reppen over Honduras, Guatemala (waar bv. net algemene verkiezingen hebben plaats gevonden) of El Salvador (met uitzondering dan de tragische dood van vader Oscar met zijn dochtertje Valeria bij de overtocht via de Bravo rivier naar de VS). Opstand tegen een linkse regering wordt breed uitgespreid in het nieuws, zie maar wat er over Nicaragua en Venezuela verschijnt. Opstand tegen rechtse dictators wordt monddood gehouden. Hoe zou dat toch komen, VRT, die het voor de grap doen verdwijnen van een “kakpaaltje” in Oostende belangrijker nieuws vindt voor het journaal dan wat er in de wereld gebeurt??

Groetjes nog van,

Rosa (Guadalupe) en Willibrord (Guillermo)